Na lang aandringen van mijn tandarts ben ik een klein jaar geleden ook overstag gegaan: ik heb voor 25 euro een elektrische tandenborstel gekocht.
Ik vond het allemaal maar onzin, eerst poetst niemand zijn tanden, toen iedereen met een tandenborstel, en dan nu elektrisch? De elektrische noodzaak leek mij dan ook ver te zoeken. In marketingtermen, ik was een laggard, een achterblijver.
…1987…
In 1987, toen ik mijn eerste marketinglessen volgde, legde onze docent uit hoe tandpastafabrikanten hun omzet hadden vergroot: door het tuitje van de tube uit te boren, een millimeter in diameter toe te laten nemen. Briljant, anderzijds: wat een afzetterij. De afzet was door dit trucje natuurlijk enorm omhoog gegaan.
Het ging ook verder. In TV reclames werd actief gepromoot dat je een dikke laag tandpasta, zoveel mogelijk, op de borstel moest doen. Dat had ik al een keer geprobeerd, om vast te stellen dat de zorgvuldig opgebouwde stapel tandpasta zo in de wasbak viel en in het afvoerputje in verdween.
Reclamefilm uit de jaren ’90. Let op de hoeveelheid tandpasta die op de borstel wordt gesmeerd.
Voor de extra winst
Die millimeter extra gaat natuurlijk zo weer het riool in, wat er weer allemaal uitgezuiverd moet worden. Dus voor de extra overwinst van Unilever en Proctor & Gamble moeten wij:
1. extra tandpasta kopen
2. langzaam maar zeker steeds meer rioolzuiveringsrechten gaan betalen.
Elektriek
Terug naar 2012 en mijn tandarts, mijn Jaar van de Elektrische Tandenborstel. Hij adviseerde mij dringend elektrisch te gaan voor het behoud van mijn gebit. Toen viel het mij op dat op het ronde borsteltje veel minder tandpasta past dan op de langwerpige handborstel. Sterker nog, toen ik hier naar vroeg zei de tandarts dat het ook allemaal overbodig is, die tandpasta. “Alleen als je fris uit je mond wilt ruiken, maar er is geen medische noodzaak”. Ik kijk naar mijn tube en neem het voor kennisgeving aan.
De tube die maar niet leeg gaat…
Dus nu heb ik ook een elektrische tandenborstel. Sinds de aanschaf van het elektriek heb ik geen tandpasta meer gekocht, er past niet meer dan een toefje pasta op het borsteltje en dat is dan dus genoeg. Die tube die u op de foto ziet: die was al in gebruik voordat ik de elektrische tandenborstel had.
Terugverdienen en platte boeven…
Zou ik dat ding nou terugverdienen vraag ik me tijdens het poetsen en schrobben af? Aanschaf 25 euro min 3 jaar tandpasta + 1 tube? Ik wil natuurlijk wel fris blijven ruiken.Kortom, mijn elektriek is slecht nieuws voor de tandpastaboeren.
Maar ook de fabrikanten van tandenborstels zijn platte boeven. Zij leveren een mooie houder mee, die met een stekker steeds in het stopcontact hoort te zitten. Immers, dan is de batterij nooit leeg. Maar al mijmerend: een batterij die wordt doorgeladen is extra gauw stuk. Bij mijn oude laptop is het gelukt: binnen een jaar, precies twee weken voor de garantie verstreek.
Dus met een tandenborstel kan dat ook. Ik zie ze overal zo staan. Netjes naast elkaar, alle elektrische tandenborstels van de familie op een rijtje, met allemaal dag en nacht de stekker in het stopcontact, zodat we maar niet met een stroomloze tandenborstel komen te zitten tijdens de periodieke schrobbeurt.
Tandarts
Het is dat we steeds ouder worden en de oermens al doodging aan tand- en kaakproblemen. Vandaar de tandarts. Volgens mijn tandarts is dat het terugverdienmodel, dat zijn rekeningen binnen de perken blijven.
Mensen aanzetten tot onbewuste overconsumptie, het is niet meer van deze tijd. Of is dit meer het verhaal over hoe we met z’n allen op grote schaal worden belazerd?
Maar misschien is dit wel de toekomst: http://www.nu.nl/wetenschap/3422196/aangroeiende-tanden-van-alligator-verklaard.html
Zie bijvoorbeeld ook:
http://kassa.vara.nl/vraag-beantwoord/vraag/vadetail/kleinere-verpakkingen-voor-hetzelfde-geld/